Boże Ciało
Boże Ciało 2004
„W każdą niedzielę wspólnota Kościoła gromadzi się wokół Eucharystii, sakramentu odkupieńczej ofiary Chrystusa, ustanowionego podczas Ostatniej Wieczerzy. Jednakże lud chrześcijański otaczał tak wielkim kultem tę centralną tajemnicę wiary, że mniej więcej siedemset lat temu postanowiono wprowadzić specjalne święto, które pozwalałoby wiernym w pełni wyrazić uwielbienie dla Ciała i Krwi Chrystusa - źródła i szczytu życia Kościoła.
Szczególnie doniosłym, tradycyjnym wyrazem ludowej pobożności eucharystycznej są procesje z Najświętszym Sakramentem, które podczas dzisiejszej uroczystości odbywają się w Kościołach lokalnych we wszystkich regionach świata. Są one niezwykle wymownym świadectwem prawdy, że Pan Jezus, ukrzyżowany i zmartwychwstały, nadal idzie po drogach świata i przez tę swoją «wędrowną» obecność przewodzi pielgrzymce kolejnych pokoleń chrześcijan: umacnia wiarę, nadzieję i miłość; pociesza w utrapieniach; podtrzymuje w dążeniu do sprawiedliwości i pokoju.
Jakże nie radować się w tym dniu przedziwną solidarnością Boga z ludźmi? W Eucharystii Jezus przyłącza się do nas - tak jak przyłączył się do uczniów zmierzających do Emaus - gdy pielgrzymujemy przez dzieje, w miastach i wioskach, na Północy i na Południu świata, w krajach o tradycji chrześcijańskiej i w krajach pierwszej ewangelizacji.
Chrystus głosi wszędzie to samo orędzie: «Miłujcie się wzajemnie, jak ja was umiłowałem», a w Eucharystii ofiarowuje samego siebie jako duchową moc, która pozwala wypełniać to Jego przykazanie i budować cywilizację miłości.
(…) Można powiedzieć, że pierwszą procesję Bożego Ciała odprawiła Maryja, gdy udała się z Nazaretu do swej krewnej Elżbiety niosąc w łonie Jezusa, krótko po Jego poczęciu. Oby Kościół, kontemplując tę ewangeliczną ikonę, pospieszył na spotkanie współczesnego człowieka, aby z odnowioną miłością głosić mu Dobrą Nowinę zbawienia”.
Jan Paweł II 14.VI.1998
Boże Ciało, czyli Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej to dzień szczególny, wyjątkowo podniosły, oczekiwany. Jezus idzie drogami i ścieżkami, po których codziennie zdążają ludzie do pracy, dzieci do szkoły; idzie pomiędzy domami, pośród pól, mija kapliczki przydrożne. Drogi, którymi pędzą codziennie samochody, w tym jedynym dniu stają się miejscem publicznego wyznania wiary i uwielbienia Boga. Rzeczywistość religijna przenosi się w miejsca życia codziennego, które zostają wyrwane ze swej codzienności i na chwilę uświęcone. Podczas procesji w uroczystość Bożego Ciała uczestnicy uświadamiają sobie na nowo prawdę o tajemnicy obecności Boga, który jest realnie obecny w świecie. Procesja przypomina też, że tu, na ziemi, jesteśmy pielgrzymami.
W Głojscach – jak w całej Polsce - przygotowane są piękne ołtarze, w procesji ministranci idą w śnieżnobiałych komżach, z dzwonkami, dziewczynki sypią kwiaty, strażacy niosą figury, sztandary, na czele procesji krzyż, pod baldachimem kapłan niesie monstrancję z Chrystusem, za nim podąża lud wiernych śpiewając pieśni eucharystyczne. W oknach domów wystawione są obrazy udekorowane kwiatami, powiewają flagi. Wszystko to jest znakiem, jak Jezus, który w ten dzień idzie pośród domów jest dla nas ważny.
Boże Ciało 2006
Boże Ciało 2009
