Jak kształtowały się dzisiejsze Głojsce
Lata 1990-2006
W latach 1990 – 2006, gdy kształtowała się samorządność wiejska, sołtysem Głojsc był Antoni Fornal. Na początku kadencji razem z członkami Rady Sołeckiej stanął przed trudnym zadaniem unowocześnienia infrastruktury na wsi.
Początek lat 90–tych
Budynek starej szkoły początkowo z braku innego lokalu był wykorzystywany jako „dom ludowy”. Trudno dzisiaj w to uwierzyć, ale kilkanaście lat temu w Głojscach był tylko jeden telefon, w starej szkole. Wiele do życzenia pozostawiały drogi wiejskie, tylko częściowo wyżwirowane. Drogi łączącej ulicę Ogrodową z ulicą Szkolną w ogóle nie było, została wybudowana od podstaw (dziś służy dzieciom w drodze do szkoły, mieszkańcom ulic Ogrodowej i Dukielskiej w drodze do kościoła). Drogi polne były w bardzo złym stanie. Straż Pożarna trwała w uśpieniu, sprzęt przechowywany był gdziekolwiek - nie było remizy. Droga powiatowa od strony Draganowej była prawie nieprzejezdna. Wiedza o mieniu wsi wśród mieszkańców – bardzo słaba. Brak było niektórych dziś istniejących mostów, przejazdy były bezpośrednio przez rzekę.
Sołtys prosił zawsze Zebranie Wiejskie, czy też Zebranie organizowane w innej sprawie, by wybierać do działania ludzi odpowiedzialnych i w dużej mierze to dawało pozytywny efekt w pracy.
Remonty i budowa dróg, budowa mostów
Nowa droga łącząca ulice Szkolną i Ogrodową
Most - między Szkolną a Ogrodową
Most - ul. Nadbrzeżna
Na miarę ograniczonych środków, jakie można było osiągnąć wówczas z budżetu Gminy rozpoczęto pracę od poprawy dróg wiejskich. Ulepszone zostały nawierzchnie obecnej ul. Ogrodowej i ul. Nadbrzeżnej. W dużej mierze prace te były organizowane przez samych mieszkańców: transport tłucznia, wykopanie rowów, ręczne rozprowadzanie materiałów.
Została wybudowana droga z płyt betonowych łącząca dzisiejsze ul. Szkolną i Ogrodową - zakup płyt, ich transport i ułożenie - wszystko odbyło się we własnym zakresie, przy dużym zaangażowaniu mieszkańców. Na tej drodze wybudowany został most.
Oświetlona ulica Duklielska
Kolejny most na ul. Nadbrzeżnej wybudowany został koło P. Juliana Czupa. Projektant obu mostów nie pobrał wynagrodzenia, z uwagi na życzliwość dla prowadzących prace.
Oświetlenie ul. Dukielskiej
W tym czasie tzw. Kolonia (obecnie ul. Dukielska) nie miała udziału w środkach z budżetu na drogi - po uzgodnieniu z ówczesnym Zarządem Rada Sołecka 1/3 kwoty z dróg przeznaczyła na wykonanie oświetlenia ulicznego. Nie zostało ono zrealizowane na całej długości, gdyż otrzymane warunki (transformator) były nie do zmienienia.
Remont drogi powiatowej (ulicy Szkolnej)
W trakcie kadencji Sołtys czynił starania o remont drogi powiatowej, obecnie ul. Szkolnej. Liczne spotkania z radnymi powiatowymi, z Marszałkiem Województwa, pisma słane do urzędów przyniosły pożądany skutek.
Droga wojewódzka Dukla – Nowy Żmigród (ul. Dukielska)
Równocześnie, mając na uwadze bezpieczeństwo mieszkańców, miały miejsce starania o reorganizację ruchu na drodze wojewódzkiej Dukla – Nowy Żmigród, czyli obecnej ul. Dukielskiej. Miały miejsce wizje lokalne zarządcy drogi, policji, badanie natężenia ruchu na tym odcinku drogi oraz wypadkowości. Cel był bliski osiągnięcia w roku 2004 r i później w 2006. Na tej drodze trzeba nie tylko oświetlenia w całej długości, ale przeorganizowania ruchu, łącznie z budową chodnika i oznakowania przejścia przez jezdnię.
Drogi dojazdowe do pól
Droga polna
Na Zebraniach Wiejskich pojawiało się dużo głosów na temat złego stanu dróg polnych. W pierwszych latach samorządnej Gminy w budżecie na remonty dróg polnych funduszy prawie w ogóle nie było. Remonty wielu dróg wykonane zostały środkami własnymi wsi. W okresie późniejszym można było angażować koparkę (budżet Gminy).
Wyremontowano drogę na Koszarzyska, na Depszczaki, do Porąbek, drogę do P. Tadeusza Bika „na Górkę”, drogę koło Szamańskich, drogę na Bartkówkę. Miał też miejsce remont drogi na Bikówkę, wzdłuż której wybudowana została Droga Krzyżowa” (środki na sprzęt były w całości z budżetu Gminy, natomiast mieszkańcy siłą własnych mięśni zapewne dali więcej). Poszerzona została też droga koło parkingu przycmentarnego i wskazana droga dojazdowa do działek poniżej cmentarza, z częściową pomocą wykonania przejazdu.
Zostały utwardzone też drogi dojazdowe koło P. Janiny Nowak (ul. Ogrodowa), koło P. Pieklaka (ul. Nadbrzeżna), na pewnym odcinku droga na górę Bikową, droga k. Zygmunta Czupa (ul. Szkolna). Utwardzono na pewnym odcinku nawierzchnię drogi koło Pani Torby (ul. Dukielska), koło P. Nowaka (ul. Dukielska). Położono asfalt do remizy, przy kościele na wjeździe, na tzw. „rondzie”; położono smołową nawierzchnię na drodze do cmentarza. Wykonano szereg innych prac np. przepusty w kilkunastu miejscach (ul. Nadbrzeżna). Ulepszono też kładki przez rzekę (wcześniej: kamienie czy drążki).
Budowa Domu Ludowego
Dom Ludowy w Głojscach
W czasie spotkań mieszkańcami, jeszcze w salce katechetycznej na plebani, pojawiały się często głosy o potrzebie budowy Domu Ludowego z prawdziwego zdarzenia, w którym można zorganizować zebranie robocze (zebranie wiejskie) lub przyjęcie związane z życiem wsi, wydarzeniem rodzinnym (wesele), czy też spotkanie kulturalne (np. gościnnie grupy teatralne). Podjęto decyzję o budowie nowego budynku. Istniał jednak pewien problem, nie było zgody ówczesnego Zarządu Gminy. Więc realizowano rozbudowę istniejącego budynku murowanego „starej szkoły”, z rozbiórką części drewnianej.
Istniało bardzo dużo trudności:
- nieuregulowany stan prawny działki pod budynkiem szkoły,
- rozbieżności granic działek sąsiednich,
- przez środek działki przebiegał gazociąg,
- brak też było możliwości dobrego dojazdu z materiałami, wjazdu sprzętu ciężkiego.
Właściwie koordynowane prace parły do przodu. Po opracowaniu koncepcji i wszystkich uzgodnieniach, zabezpieczeniu planu rzeczowo-finansowego, w którym udział własny mieszkańców miał wynosić 50%, został wybrany Komitet Budowy Domu Ludowego. W wydanej decyzji istniejący budynek drewutni przy starej szkole był przeznaczony do rozbiórki. Podjęto jednak działanie, by go pozostawić: wzmocniono jego konstrukcję, by po wyburzeniu ścian nośnych nie uległ zawaleniu i mógł służyć jako remiza OSP.
Poważnym problemem w funkcjonowaniu budynku Domu Ludowego była niewystarczająca ilość wody. Po wielu różnych próbach zasilenia w wodę zdecydowano, że trzeba wywiercić studnię głębinową. Temat ten w całości organizacyjnie prowadził Sołtys. Wykonano dokumentację techniczną, następnie odwiert i podłączenie wody. Dużym atutem do pozyskania środków z Gminy na ten cel był udział finansowy mieszkańców.
Sala Gimnastyczna
Fundamenty sali gimnastycznej
Ambitnym planem i marzeniem była budowa Sali Gimnastycznej. Wybrano Komitet Budowy Sali Gimnastycznej, zakupiono dokumentację typową, taką, jaka była w pierwotnym projekcie. Czyniono zabiegi w Kuratorium Oświaty oraz w Warszawie, o zaliczenie mieszkańcom udziału w budowie szkoły na poczet wkładu w nową inwestycję – można było uzyskać w tym wypadku pełne sfinansowanie.
Jednak plan ten nie powiódł się. Mimo niepowodzenia pierwszego zamierzenia doprowadzono później do wykonania drugiej dokumentacji, która umożliwiała pozyskanie środków zewnętrznych do uzyskania nowego pozwolenia na budowę. Nie obyło się to bez trudności: trzeba było uregulować stan prawny działek, istniał też problem z wprowadzeniem inwestycji do planu rzeczowo-finansowego Gminy.
Udało się to w III kadencji Rady Gminy na wniosek Komisji Rozwoju, której przewodniczącym był w tym okresie radny Głojsc, Antoni Fornal. Rada Gminy dała przyzwolenie na rozpoczęcie inwestycji.
Po rozpoczęciu pracy, po zabetonowaniu ław i fundamentów pod salę miała miejsce kontrola z Nadzoru Budowlanego. Urzędnicy nie zgłaszali zastrzeżeń - prace można było kontynuować. Środków starczyło na rozpoczęcie budowy, ważne jednak jest prawne umocowanie inwestycji. Obecnie przy większym dopływie pieniędzy (dotacje z UE) nowe władze będą mogły kontynuować prace.
W ciągu 16 lat podejmowany był trud rozbudowy, przebudowy i budowy dużych inwestycji kubaturowych, które uważane były za strategiczne dla Głojsc i ich przyszłości.
Ochotnicza Straż Pożarna
Ważną sprawą na początku lat 90-tych ubiegłego wieku było doprowadzenie do odbudowy OSP, która to w początkowym okresie przy zachodzących przekształceniach mogła przestać istnieć. Wywierano nacisk w celu rejestracji i ubezpieczenia jednostki. Z czasem OSP doprowadzono do dobrej kondycji. Wspólnymi siłami Radnego, prezesa straży P. Fiałkiewicza i Sołtysa udało się zakupić żuka, przystosować go do potrzeb jednostki w warsztatach Państwowej Straży Pożarnej. Za wkład w odbudowę jednostki straży Sołtys został odznaczony.
Telefonizacja
Jeden telefon w Głojscach, brak połączenia ze światem – ta sytuacja również wymagała zmiany. Trzy osoby weszło w skład Komitetu Gminnego, który miał telefonizować Gminę. Udało się doprowadzić do uzyskania dodatkowego numeru dla wsi, który wolą Zebrania Wiejskiego został zamontowany u Sołtysa. Na wsi powstał Komitet Telefonizacji. W wyniku jego działania wykonanych zostało 16 przyłączeń telefonicznych.
Dbałość o środowisko
Bardzo utrudniały życie dzikie wysypiska śmieci. Podjęto decyzję z Radą Sołecką, że trzeba będzie wszelkimi sposobami doprowadzić do likwidacji tych istniejących, zwrócić się do mieszkańców o dbałość o porządek. Ustawiono kilka kontenerów, które dawały możliwość wywozu do nich śmieci - skutek był zauważalny. Potem wchodziła selektywna zbiórka odpadów - tu też był udział Sołtysa; dużą rolę też odegrał bardzo zaangażowany w życie wsi Proboszcz ks. Józef Bednarczyk, który zawsze uczulał swych parafian by dbać o środowisko. Obecnie wywóz śmieci jest bardzo dobrze zorganizowany. Problem dzikich wysypisk co prawda do dziś nie jest w pełni zamknięty, ale dotyczy już tylko jednostek.
Las gromadzki
Bardzo trudnym zadaniem organizacyjnym, technicznym i prawnym była wycinka drzewa w lesie gromadzkim. Udział środków ze sprzedaży drewna dawał wynik finansowy przy budowie domu ludowego, w późniejszym czasie część środków przeznaczono na inne cele. Po wycince, by odtworzyć dobro dla przyszłych pokoleń zasadzono ok. 3 tysiące drzewek.
Odśnieżanie dróg
Bardzo dużo trudu Sołtys włożył w doprowadzenie do zapewnienia środków finansowych na odśnieżanie dróg. Dotyczy to również dróg wojewódzkich (w tamtym czasie zarówno ul. Szkolna jak i Dukielska były drogami o kategorii dróg wojewódzkich). Sprawa odśnieżania zauważalnie się poprawiła.
Ubezpieczenie Wiejskie
Na początku 16-letniej kadencji, zorganizowano na przejrzystych i czytelnych zasadach ubezpieczenie zwierząt gospodarskich: koni i bydła w tzw. Ubezpieczeniu Wiejskim, które działało na zasadzie samopomocy - funkcjonuje ono do dzisiaj.
Samorząd wiejski organizował pomoc w różnych wypadkach losowych takich jak pożary, czy klęski powodzi, które miały miejsce na terenie województwa (organizowano zbiórkę siana, zboża i przekazywano to poszkodowanym).
Oświata i kultura na wsi
W okresie tym samorząd wiejski dostrzegał potrzeby kultury i oświaty. Wspomagano ją na miarę możliwości. W początkowym okresie udostępniano młodzieży pomieszczenie w domu ludowym na klub (telewizor i sala z przeznaczeniem do zabawy).
Wspomagano szkołę, kiedy jeszcze nie była jednostką Gminy. Miedzy innymi pomagano przy odwodnieniu, przy podnoszeniu komina na wyższy poziom, organizowano zbiórkę pieniędzy na zakup komputerów, pomagano przy przebudowie boiska sportowego, urządzeniu skoczni.
Utworzone zostało Stowarzyszenie ”Wspólna Szkoła”, zarejestrowane w Sądzie - dla dobra szkoły, młodzieży i dobra miejscowości. Dużo starania w zorganizowanie Stowarzyszenia włożył P. mgr Jan Drajewicz, uczący wówczas w naszej szkole, który został wybrany jego pierwszym prezesem.
Ul. Szkolna
Samorząd Wiejski interweniował w Kuratorium o utrzymanie mieszkań w szkole, które były dla niej atutem. Później przy próbie reorganizacji sieci szkół w Gminie miało miejsce wspólne działanie Rady Sołeckiej, Rady Szkoły i Rady Rodziców, by przekonać Radę Gminy do korzystnego dla wioski rozwiązania.
Rada Sołecka wspomagała różnymi sposobami Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, które w tym czasie pod opieką ks. Bednarczyka działało bardzo prężnie. Wydawana była gazetka Horyzonty, organizowało różne imprezy kulturalne.
Uporządkowanie numeracji na wsi – ulice
W trakcie trwania kolejnych kadencji dostrzegalnym stał się problem bałaganu w numeracji nieruchomości (posesji). Głojsce jako pierwsze w Gminie Dukla dzięki działaniom Sołtysa i Rady Sołeckiej wprowadziły nazwy ulic i uporządkowały numerację. Jak duże znaczenie ma szybkie i precyzyjne dotarcie do celu nie trzeba nikogo przekonywać, zwłaszcza jeśli chodzi o dojazd karetek pogotowia, kurierów, w ogóle - nieznających miejscowości osób.
Ochrona zdrowia
Przychodznia Medicus przy Domu Ludowym
Podejmowano działania mające wpływ na poprawę dostępności do służby zdrowia. Sołtys wraz z Radą Sołecką organizował Zebrania w czasie przekształceń (wprowadzenie Kas Chorych i lekarzy rodzinnych), by przybliżyć mieszkańcom ten problem. Głojsce uczestniczyły finansowo w zakupie fotela dentystycznego (w Iwli). Sołtys też występował z wnioskiem o otwarcie punktu lekarskiego w Głojscach (dwukrotnie, kiedy funkcjonował jeszcze Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Dukli). W finale udało się – obecnie działa w Głojscach Ośrodek Zdrowia „Medicus”.
Koło Gospodyń Wiejskich
Odrodziło się Koło Gospodyń Wiejskich. Przy odbiorze podatku zbierane były złotówki, by zakupić podstawowe naczynia do kuchni. Teraz Panie radzą sobie bardzo dobrze.
Wieś – parafia
Z dużą troską Sołtys i Rada Sołecka podchodziły do problemów, które dotyczyły parafii. Wchodziła tu w grę sprawa obejścia wokół kościoła, przebudowa cmentarza (ułożenie spływów, alejka), zorganizowanie parkingu przycmentarnego. Były to sprawy, które to w dużej mierze finansowo i głównie organizacyjne Sołtys wraz z Radą Sołecką wzięli na siebie.
Doprowadzono do uregulowania stanu prawnego działki zakupionej przez wieś z przeznaczeniem pod sklep - pieniądze ze sprzedaży działki przeznaczone były na cmentarz.
Odzyskano działki pod parking przy cmentarzu i utwardzono go. Na prośbę Ks. Józefa Bednarczyka Sołtys osobiście zaangażował się w uregulowanie stanu prawnego cmentarza, tj. przepisanie go na własność Parafii.
Budowa Krzyża i Drogi Krzyżowej była związana z wieloma sprawami formalno-prawnymi. Ks. Bednarczyk zlecił Sołtysowi i Radzie Sołeckiej wybranie trasy drogi do Krzyża. Wspólnie z Radą Sołecką wybrano piękną, ale dość trudną i długą trasę. Przy zaangażowaniu mieszkańców wsi udało się pokonać trudności i zrealizować zamierzenie.
Ważnym przedsięwzięciem była budowa stacji Drogi Krzyżowej: przygotowanie, zakup, rozliczenie oraz ustawienie stacji.
Wykonanie oświetlenia organizacyjnie przygotowane zostało przy współpracy z P. Janem Kurzawą. Roboty ziemne (wykop na kabel) wykonali sami mieszkańcy, a materiał sfinansował ks. Józef Bednarczyk.
Zorganizowano parking przy kościele, którego koszt zakupu i utwardzenia ponieśli mieszkańcy.
Gdy Ks. Bednarczyk odszedł z parafii, w dużej mierze Rada Sołecka wspólnie z Radą Parafialną zaangażowała się w prace przebudowy mieszkania na plebani, by funkcjonalnie i standartowo dostosować je do dzisiejszego poziomu.
To zadanie zostało zrealizowane. W tym czasie rozmawiano też o przyszłych zamierzeniach dotyczących przebudowy kościoła. Jest to sprawa przyszłości.
Lata 2007-2010
Koniec czteroletniej kadencji samorządów jest dobrym momentem by podsumować zachodzące w naszym otoczeniu zmiany. Głojsce zmieniają się - to zarówno efekt pracy samorządowców, indywidualnych działań mieszkańców, osób zatrudnionych i pełniących w Głojscach określone funkcje, jak i skutek postępujących przemian w kraju i regionie. Zwłaszcza dostęp do środków z UE dał niespotykane dotychczas możliwości inwestowania. Ocena tego, co dokonało się w okresie obejmującym lata 2007 – 2010 jest oczywiście różna: jedni dostrzegają same korzyści, inni jednym tchem wymieniają niedociągnięcia, mówią o niewykorzystaniu szans.
Poniżej przedstawione zostaną pokrótce ważniejsze wydarzenia, które miały miejsce w naszej wsi.
Początek kadencji Samorządu Wiejskiego – realizacja projektów przygotowanych przez poprzedników
Nowa nawierzchnia asfaltowa
Początkowe realizowane inwestycje w Głojscach w omawianym okresie były przygotowane jeszcze przez poprzednie władze samorządowe wsi.
Takim działaniem było utwardzenie i położenie asfaltowej nawierzchni na drodze prowadzącej do kilku domów w drugiej i trzeciej linii zabudowy przy ulicy Szkolnej (droga na tzw. „obszary” - fundusze pochodziły ze środków powodziowych 2005 r.).
Kolejną przygotowywaną wcześniej inwestycją było oświetlenie drogi - łącznika pomiędzy ulicą Szkolną a Ogrodową.
Rozpoczęto też rozmowy ze sponsorem dotyczące budowy stadionu i basenu oraz wyboru jego lokalizacji.
Sala gimnastyczna – fundamenty
Trwały intensywne starania o reorganizację ruchu na ulicy Dukielskiej oraz budowę chodnika wzdłuż tej ulicy. Postulowano ograniczenie prędkości do 50 km/h i budowę przejścia dla pieszych. Miały miejsce wizje lokalne zarządcy drogi, policji, badanie natężenia ruchu na tym odcinku drogi oraz wypadkowości. Cel był bliski osiągnięcia w 2004 i w 2006 roku, jednak realizację tych zadań przesunięto do czasu planowanej już wówczas modernizacji drogi Dukla - Jasło.
Sprawą, uważaną za strategiczną dla wsi, na którą kładziono szczególny nacisk była budowa sali gimnastycznej. Rada III kadencji dała przyzwolenie na rozpoczęcie inwestycji. Zgromadzonych środków starczyło na projekt i wykonanie fundamentów. W IV kadencji Rady nie uzyskano środków z budżetu na kontynuację budowy. W Głojscach nadzieje wiązano jednak z otwierającymi się właśnie możliwościami związanymi z wejściem Polski do Unii Europejskiej i pozyskiwaniem dotacji – posiadano już wkład własny (projekt, fundamenty). Niestety w V kadencji nie podjęto działań związanych z kontynuacją budowy. Doszło więc do wygaśnięcia pozwolenia na budowę, dotychczasowy wysiłek w zasadzie został zaprzepaszczony. Jak się okazało ta ważna dla Głojsc sprawa przesunięta zostaje w czasie ponownie na przyszłość. Niezbędny jest po raz kolejny duży wydatek na projekt, ponowne uzyskanie pozwolenia na budowę.
Nowe działania
Po wyborach przystąpili do działania nowo wybrani przez mieszkańców samorządowcy, realizując cele i zadania w znacznej mierze wyznaczone przez swych poprzedników. Ich osiąganie wymagało pracy i zaangażowania. Część udało się z powodzeniem zrealizować, niektórych niestety nie.
W Głojscach w ostatnich czterech latach miały miejsce inwestycje gminne, ale też prace o znaczeniu ponadgminnym, ważnym z punktu widzenia regionu.
Modernizacja drogi Jasło – Dukla
Niebezpieczne oznakowanie jezdni
Poważniejszą inwestycją, która doszła do skutku w 2009 i 2010 roku był remont i modernizacja drogi na odcinku Jasło – Dukla. Inwestorem był Podkarpacki Zarząd Dróg Wojewódzkich w Rzeszowie. Przebudowa finansowana była ze środków własnych Województwa Podkarpackiego. Modernizacja tej trasy była konieczna. W wielu miejscach powstały wyrwy głębokości nawet kilku centymetrów, stanowiące duże zagrożenie dla wszystkich uczestników ruchu. Jezdnia została poszerzana, wzdłuż remontowanej drogi powstały nowe zatoczki autobusowe, wiele kilometrów nowych chodników, przepusty, wyasfaltowane zjazdy do posesji.
W Głojscach, jak i w innych miejscowościach o gęstej zabudowie, wzdłuż modernizowanej drogi wybudowany został chodnik. Wiele lat samorząd wiejski starał się o jego budowę, jednak jego wykonanie okazało się możliwe dopiero przy realizacji tej dużej inwestycji drogowej. Chodnik przy obserwowanym wzroście natężenia ruchu z Barwinka w kierunku Jasła (i dalej Krakowa) jest mieszkańcom niezbędny. Niestety brak jest jeszcze przejścia dla pieszych, oznakowanie poziome na jezdni jest niewłaściwe (linia przerywana w miejscu gdzie brak jest widoczności grozi wypadkiem), nie uzyskano jak dotąd (mimo, że postulowali to poprzedni jak i obecny sołtys) ograniczenia prędkości do 50 km/h.
Oświetlenie pozostałej części ulicy Dukielskiej i części ulicy Ogrodowej.
Przy ulicy Dukielskiej wykonana została również inwestycja finansowana przez Gminę Dukla. Dotychczas nocą oświetlona była część ulicy (odcinek od strony Dukli). Na przełomie listopada i grudnia 2009 r. wykonano oświetlenie pozostałego liczącego 690 metrów fragmentu ulicy Dukielskiej ustawiając 15 słupów oświetleniowych z wysięgnikami tak, że obecnie cała już ulica jest nocą oświetlona.
Dzięki staraniom mieszkańców samej ul. Ogrodowej, pozytywnej opinii sołtysa i przychylności burmistrza, wykonano również latem 2010 r. oświetlenie części tej ulicy (etap I). 9 słupów oświetleniowych zostało ustawionych na razie na odcinku od ulicy Dukielskiej niemal do skrzyżowania ul. Ogrodowej z drogą łączącą ją z ul. Szkolną. Oświetlenie pozostałej części ulicy przewidziane jest w przyszłości.
Remonty drogi powiatowej Sulistrowa – Głojsce.
Niebezpieczny most
Remontowana była droga powiatowa Sulistrowa – Głojsce. Na przełomie września i października 2008 r. na odcinku od skrzyżowania z drogą wojewódzką Dukla – Nowy Żmigród do kościoła miał miejsce remont nawierzchni, oczyszczenie przydrożnych rowów, a także wyrównanie poboczy do poziomu jezdni. Wtedy wyremontowany też został bardzo zniszczony odcinek tej drogi w Draganowej, od mostu pomiędzy Głojscami a Draganową do pierwszych zabudowań w Draganowej.
W tym roku (X 2010) wykonany został remont kolejnego fragmentu tej drogi powiatowej z budową chodnika od domu ludowego do kościoła. Uwagi wymaga most w ciągu tej drogi między Głojscami a Draganową – naprawa niebezpiecznych barierek.
Szkoła w Głojscach
W dniu 17 września 2009 roku uchwałą Rady Miejskiej w Dukli nadane zostało imię Szkole Podstawowej i Gimnazjum wchodzącym w skład Zespołu Szkół Publicznych w Głojscach - patronem szkoły jest od tego dnia największy Polak w historii, Jan Paweł II. Procedura nadania imienia szkole trwała kilka miesięcy – w prace związane z wyborem patrona zaangażowani byli uczniowie, ich rodzice, nauczyciele i dyrekcja. Wybór Jana Pawła II na patrona szkoły został zaakceptowany przez władze kościelne.
Obok szkoły zasadzono „Wadowicki Dąb Pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II” - uroczyste zasadzenie dębu odbyło się w dniu 05.05.2010.
Szkoła i plac zabaw
Przy wielu szkołach, w parkach, przy przedszkolach jak grzyby po deszczu powstały place zabaw dla dzieci - część z dotacji kuratorium oświaty, część dzięki wsparciu środków z UE. Również nasza szkoła doczekała się placu zabaw dla dzieci.
Latem 2010 roku ułożono wokół budynku szkoły kostkę brukową.
Jak wspomniano wyżej, najważniejsza sprawa dla szkoły i Głojsc – budowa sali gimnastycznej zostaje niestety przesunięta w przyszłość.
Trudne chwile – gimnazjum w Głojscach
W mijającym roku 2010 w Głojscach przeżywano chwile trudne. Mowa o dniu 27 stycznia 2010 roku, gdy radni V kadencji podjęli uchwałę w sprawie zamiaru likwidacji z końcem roku szkolnego gimnazjów w Głojscach, Iwli, Tylawie i Wietrznie. Głównym argumentem, którym posługiwali się zwolennicy likwidacji gimnazjów były oszczędności i obecna sytuacja demograficzna. Likwidowane gimnazja, według pomysłodawców tego zamierzenia, miałyby być przeniesione do nowo budowanego budynku w Dukli, gdzie mieści się obecnie dukielskie liceum ogólnokształcące i gimnazjum. Rodzice dzieci ze wszystkich szkół przeznaczonych do likwidacji stanowczo przeciwstawiali się takiemu rozwiązaniu. Zadeklarowali utworzenie stowarzyszeń, które prowadziłyby gimnazja niepubliczne. W dniu 26 marca 2010 radni Rady Miejskiej w Dukli podjęli ostateczną decyzję w sprawie gimnazjów w Głojscach oraz Iwli, Tylawie i Wietrznie - odrzucili uchwały o ich likwidacji. Natomiast podczas LVII sesji Rady Miejskiej w Dukli w dniu 31 sierpnia 2010 podjęto uchwałę w sprawie przekazania prowadzenia Gimnazjum w Głojscach Stowarzyszeniu „Wspólna Szkoła”.
To drugi epizod tak trudny w życiu szkoły w Głojscach. Poprzednia „obrona szkoły” w Głojscach miała miejsce w 2001 roku - odbyła się ona skutecznie, bez pomocy zewnętrznej a nawet pomimo pewnych nieprzychylności. Do dziś pozostały opisy prasowe tamtych wydarzeń, dostępne w Internecie (artykuł: "Dzisiaj będzie pikieta" - Gazeta: „Dziennik Polski” z dnia 29.01.2001 roku, tekst p. J. Steliga) oraz Gazeta Wyborcza Rzeszów nr 25, wydanie z dnia 30/01/2001 AKTUALNOŚCI, str. 3 - "Pikieta przeciw likwidacji szkoły".
Remont plebani i kościoła
Jednym z najważniejszych wydarzeń w Głojscach, które wymaga odnotowania w dziejach wsi, jest rozpoczęcie prac przy remoncie i rozbudowie kościoła oraz zakończenie remontu plebani.
Klika lat temu, gdy proboszczem był jeszcze ks. Józef Pańczuk, podjęto decyzję o przygotowaniu remontu i rozbudowy wzniesionej w niesprzyjających czasach świątyni, rozpoczęto też remont plebani – od tamtego czasu prowadzona jest stała zbiórka pieniędzy. Obecnie temat remontu kościoła jest prowadzony przez następcę ks. Pańczuka – od sierpnia 2008 roku proboszczem w Głojscach jest ks. Janusz Kunior. Po zakończeniu prac remontowych na plebani zakupiono projekt. W kwietniu 2010 roku rozpoczęły się długo oczekiwane prace - do sierpnia wykonano fundament i betonowe filary, na których będzie wspierał się dach. Wymiana dachu planowana na 2011 rok będzie kolejnym etapem prac. W trudzie, w pocie czoła, przy niesprzyjającej deszczowej pogodzie, zrobiono już bardzo wiele. Nie byłoby to możliwe bez dużego zaangażowania księdza proboszcza, poświęcenia i wysiłku wielu ludzi dobrej woli oraz bez wielkiej ofiarności parafian.
Drogi gminne
Miały miejsce remonty dróg gminnych, rowów i przepustów na terenie wsi. W ostatnim czasie, przed świętem Wszystkich Świętych, nową nawierzchnię asfaltową położono na drodze dojazdowej do cmentarza. Część dróg gminnych, która uległa zniszczeniu będzie wymagać wkrótce naprawy.