Wścieklizna w gminie Dukla
Lis
Teren gminy Dukla jest zagrożony wścieklizną u zwierząt. Z informacji udzielonych przez Powiatowego Lekarza Weterynarii w Krośnie wynika, że tę niebezpieczną chorobę zakaźną stwierdzono w drugiej połowie marca u dwóch lisów – w miejscowości Iwla i Jasionka. Zwłoki lisów zostały zbadane w Zakładzie Higieny weterynaryjnej w Krośnie.
Wirus wścieklizny może być przenoszony przez różne zwierzęta. Lis jest zwierzęciem dziko żyjącym, które jest najbardziej podatne na wirus wścieklizny. Innymi zwierzetami które mogą stanowić rezerwuar wirusa są borsuki, nietoperze, inne zwierzęta mięsożerne, a także gryzonie i zajęczaki.
Wścieklizna jest niezmiernie ostrą i prawie zawsze śmiertelną, wirusową chorobą zakaźną, atakującą układ nerwowy ludzi i zwierząt stałocieplnych. Wirus wścieklizny jest odporny na gnicie, tzn. w rozkładających się zwłokach może przeżywać nawet kilka tygodni. Podobnie odporny jest na zamarzanie. Natomiast wrażliwy jest na ogrzewanie, w temperaturze 60° C przeżywa zaledwie 5 min. Wrażliwy jest też na działanie większości środków dezynfekcyjnych.
Do zakażenia wścieklizną dochodzi na ogół wskutek pogryzienia przez chore zwierzę. Zakażenie możliwe jest poprzez kontakt ze śliną chorego lub zakażonego zwierzęcia. Wirusy wścieklizny początkowo atakują zakończenia nerwowe uszkodzonych miejsc, a następnie poprzez nerwy obwodowe mózg.
Teren zagrożony wścieklizną powinien być oznakowany napisami ostrzegawczymi w celu poinformowania ludzi o zagrożeniu oraz zachowaniu poprzez nich ostrożności w kontaktach ze zwierzętami dzikimi i o nieznanym pochodzeniu.
Mając na uwadze zachowania psów i kotów należy ograniczyć możliwość ich kontaktu ze zwierzętami wolno żyjącymi poprzez utrzymywanie psów na uwięzi, a kotów w zamknięciu.
Wprowadzane zakazy przeprowadzenia polowań i odłowów zwierząt łownych mają na celu ochronę zdrowia i życia ludzi, którzy mogą mieć kontakt ze zwierzętami. Zakazy organizowania targów, wystaw, pokazów, konkursów zwierząt mają na celu ograniczenie możliwości przemieszczenia zwierząt, a tym samym ograniczenie możliwości rozprzestrzeniania się choroby, zakażenia ludzi oraz zwierząt.
Do dzisiaj nieznany jest lek przeciwko wściekliźnie. Jeśli nie wystąpiły objawy choroby, podejmuje się próbę zastosowania uodpornienia bierno-czynnego polegającego na podaniu antytoksyny i serii szczepionek podawanych w mięsień naramienny lub podskórnie (dawniej szczepionkę podawano w mięsień brzucha – nie stosuje się już tej metody). W razie ukąszenia przez zwierzę (kot, lis, nietoperz, pies itp.) należy pilnie zgłosić się do lekarza.