W Głojscach zasadzono „Wadowicki Dąb Pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II”
Wadowicki Dąb Pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II obok szkoły w Głojscach
"(...) Mijają stulecia, a Polska rośnie wśród zmiennych losów kolei, jak wielki dziejowy dąb, ze swoich korzeni zdrowych. To jest wielkie dziedzictwo, z którym idziemy w przyszłość".
Jan Paweł II
W Głojscach w dniu 05.05.2010 przed szkołą, której patronem jest największy Polak w historii, Jan Paweł II zasadzono „Wadowicki Dąb Pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II”.
Historia „Wadowickich Dębów Pamięci Jana Pawła II” narodziła się 18 maja 2005 r., w dniu 85 urodzin Karola Wojtyły. Na wadowickim rynku spotkało się wówczas blisko pięć tysięcy uczniów szkół noszących imię Jana Pawła II - było to Ogólnopolskie spotkanie Rodziny Szkół im. Jana Pawła II pod patronatem J. E. Ks. Kardynała Franciszka Macharskiego. Wówczas to burmistrz Wadowic Ewa Filipiak, wspólnie z ks. kardynałem Franciszkiem Macharskim przekazała delegacjom szkół pierwsze sto „Dębów Pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II”.
Obdarowywanie „Dębami Pamięci Jana Pawła II” stało się już wadowicką tradycją. Te dęby to drzewka szczególne, ich sadzenie odbywa się w sposób uroczysty. Dęby mają być żywym pomnikiem czasów, gdy po ziemi chodził papież Polak, mają przypominać o wartościach, które głosił. Wraz z drzewkami wręczany jest certyfikat, który zawiera numer drzewka i życzenie: „Dąb ten niech będzie świadkiem i symbolem pielęgnowania oraz propagowania przez Waszą społeczność wartości wynikających z nauczania naszego największego rodaka Jana Pawła II”.
Z roku na rok przybywa szkół i placówek noszących imię papieża Polaka, do tej rodziny weszła też nasza szkoła. Jedno z tych niezwykłych drzewek - „Wadowicki Dąb Pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II” - trafiło do Głojsc, co jest powodem radości wszystkich mieszkańców. Oprócz tego, że szkoła podstawowa i gimnazjum ma wspaniałego patrona obok szkoły rośnie teraz też dąb, jeszcze bardziej wiążąc uczniów, ich rodziców, nauczycieli i całą społeczność wsi z Ojcem Świętym.
Uroczyste zasadzenie dębu odbyło się w dniu 05.05.2010. W tym podniosłym wydarzeniu uczestniczyli ks. Proboszcz, ks. Dziekan dekanatu żmigrodzkiego, Burmistrz Gminy Dukla, Dyrektor szkoły, nauczyciele, przedstawiciele Samorządu Wiejskiego, dzieci szkolne oraz ich rodzice.
Wadowicki Dąb Pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II obok szkoły w Głojscach
Dęby uważane są za symbol siły, szlachetności, dostojeństwa i sławy. Znane są przede wszystkim ze względu na swoją długowieczność i okazały wygląd. Czcili je starożytni Rzymianie i Grecy, z szacunkiem odnosiły się do nich pierwotne ludy Europy. Wzmianki o tych drzewach znajdują się także w Starym Testamencie, gdzie czytamy o Abrahamie siadającym pod dębami Mamre. W herbach królewskich i rycerskich począwszy od średniowiecza oraz na emblematach mundurowych można znaleźć motyw żołędzi i gałązek dębu.
W literaturze, nauczaniu wielokrotnie odwoływano się do symboliki dębu. Piotr Skarga w „Kazaniach sejmowych” tak pisał o Rzeczypospolitej: „Ten stary dąb tak urósł, a wiatr go żaden nie obalił, bo korzeń jego jest Chrystus”. Wiele lat później do symboliki dębu przywołanej w kazaniach Skargi odwołał się Jan Paweł II mówiąc: „Dzieje narodu zasługują na właściwą ocenę wedle tego, co wniósł on w rozwój człowieka i człowieczeństwa, w jego świadomość, serce, sumienie. To jest najgłębszy nurt kultury. To jej najmocniejszy zrąb. To jej rdzeń i siła. Otóż tego, co naród polski wniósł w rozwój człowieka i człowieczeństwa, co w ten rozwój również dzisiaj wnosi, nie sposób zrozumieć i ocenić bez Chrystusa. „Ten stary dąb tak urósł, a wiatr go żaden nie obalił, bo korzeń jego jest Chrystus”. Trzeba iść po śladach tego, czym - a raczej kim - na przestrzeni pokoleń był Chrystus dla synów i córek tej ziemi. I to nie tylko dla tych, którzy jawnie weń wierzyli, którzy Go wyznawali wiarą Kościoła. Ale także dla tych pozornie stojących opodal, poza Kościołem. Dla tych wątpiących, dla tych sprzeciwiających się”.
W kontekście tych słów rodzi się nadzieja, że zasadzony w Głojscach przy naszej szkole dąb będzie przypominał wszystkim, w kim trzeba pokładać ufność i gdzie upatrywać wielkości. Będzie o tym przypominał za lat kilka, kilkadziesiąt a może i kilkaset.
Patrz też: